Witold Doroszewski (red.)

Syn Antoniego i Marii Tynowskiej.

Ukończył gimnazjum w Moskwie (1917). Studiował w Moskwie (1917/1918), Warszawie (1918-1923) i Paryżu (1927–1929). Stopień doktora filozofii uzyskał w roku 1923.

W 1924 r. rozpoczął pracę w Katedrze Języka Polskiego Uniwersytetu Warszawskiego, sześć lat później został profesorem nadzwyczajnym i objął kierownictwo Katedry, w latach 1954–1957 kierował Pracownią Dialektologiczną Polskiej Akademii Nauk, później do roku 1969 Zakładem Językoznawstwa i I Pracownią Dialektologiczną PAN. Brał czynny udział w życiu naukowym w kraju i za granicą, był członkiem wielu towarzystw naukowych, redaktorem naczelnym „Poradnika Językowego”, prowadził w radiu pogadanki o języku. Głównym obszarem jego badań naukowych była m. in. dialektologia, słowotwórstwo, kultura języka polskiego, semiotyka, leksykografia, język autorów.

• Józef Porayski-Pomsta, Witold Jan Doroszewski (1899–1976).