Andrzej Glaber z Kobylina

Mieszczańskie, syn Pawła. Rodzina niemieckiego pochodzenia.

W roku 1518 zapisał się do Akademii Krakowskiej, w 1520 został bakałarzem, w 1531 magistrem.

W latach 1531–1542 był profesorem Akademii Krakowskiej, w 1540 objął katedrę astrologii. W roku 1541 został kanonikiem przy kolegiacie św. Anny w Krakowie. Od 1542 przebywał na stałe w Wieluniu: w 1543 został prepozytem tamtejszej kapituły, w latach 1543–1546 piastował też urząd oficjała wieluńskiego. Pisarz, tłumacz, wydawca (współpracował z oficyną F. Unglera), zajmował się też leczeniem.

• Bibliografia literatury polskiej „Nowy Korbut" – Piśmiennictwo staropolskie, Warszawa 1964, t. 2, s. 191–192.
• Henryk Barycz, Glaber Andrzej [w:] Polski słownik biograficzny, t. 8, Wrocław 1959–1960, s. 28–30.
• Sławomir Zabraniak, Z dziejów kapituły kolegiackiej w Wieluniu (XV w. – 1766 r.), „Rocznik Wieluński” 12, 2012, s. 22.
• Wieluński słownik biograficzny, t. 1, red. Zbigniew Szczerbik, Zdzisław Włodarczyk, Wieluń 2012, s. 46–47.