Stanisław Jan Borodzicz

Szlacheckie (herb Brodzic); syn Jana i Teresy z Sarosieków.

Służył w I Regimencie Gwardii Napoleona. Tłumacz, nauczyciel języka francuskiego w Szkole Wojewódzkiej Lubelskiej, guwerner w chełmińskim i profesor w kaliskim Korpusie Kadetów, właściciel księgarni (1823–1829) w Kaliszu. W 1830 r. przeniósł się do Wilna, gdzie jego żona Monika założyła publiczną czytelnię. Za udział w powstaniu listopadowym zesłany na Sybir. Dalsze losy nieznane.

• Stanisław Jan Borodzicz, Słówko o układzie tego dzieła, [w:] Grammatyka języka polskiego, Wilno 1830, s. I.
• Stanisław Jan Borodzicz, Przedmowa tłumacza, [w:] Louis Gaultier, Rysy charakterystyczne złego wychowania, czyli Uczynki i mowy przeciwne grzeczności, ktore moraliści tak starożytni jako i nowożytni za takie uznali, Warszawa 1817, s. VI.
• https://ewaborodzicz.pl/tradycje-rodzinne/.