Akademia Umiejętności w Krakowie 1891

Akademia Umiejętności w Krakowie to instytucja naukowa utworzona za zgodą cesarza Franciszka Józefa I w miejsce działającego od 1815 r. Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Uroczyste posiedzenie inauguracyjne Akademii odbyło się 7 maja 1873 roku. Pierwszym prezesem instytucji został lekarz, przyrodnik i antropolog Józef Majer, a na sekretarza generalnego mianowano historyka i publicystę Józefa Szujskiego. Wśród innych członków Akademii można wymienić m.in.: Jana Baudouina de Courtenay, Aleksandra Brücknera, Jana Aleksandra Karłowicza, Lucjana Rydla czy Aleksandra Fredrę. Początkowo struktura Akademii Umiejętności opierała się na trzech wydziałach: filologicznym, historyczno-filozoficznym i matematyczno-przyrodniczym. W ich ramach funkcjonowały komisje skupiające zarówno polskich badaczy, jak i naukowców z różnych krajów. Głównymi zadaniami członków Akademii były organizacja ruchu naukowego i działalność wydawnicza. Aktywność Akademii wyrażała się m.in. w przygotowywaniu zjazdów naukowych i warsztatu pracy dla młodych badaczy, patronowaniu powstającym ośrodkom naukowym, ochronie zabytków, wydawaniu opinii, w tym w sprawach szkolnych czy związanych z ortografią.

• Hulewicz Jan, Akademia Umiejętności w Krakowie 1873-1918. Zarys dziejów, Wrocław–Warszawa 1958.
• Pamiętnik piętnastoletniej działalności Akademii Umiejętności w Krakowie 1873–1888, Kraków 1889.