Tomasz Kurhanowicz

Syn Jana i Agaty z Oleszkiewiczów.

Uczył się w szkole powiatowej prowadzonej przez bazylianów. Do szkoły średniej uczęszczał w Żyrowicach. W latach 1820–1823 studiował na Uniwersytecie Wileńskim. Stopień kandydata uzyskał 25 czerwca 1823 roku.

Pracował jako nauczyciel, najpierw w gimnazjum wileńskim, potem w Kownie, Białymstoku i Grodnie. W latach 1833–1840 był wykładowcą języka polskiego w Głównym Instytucie Pedagogicznym w Petersburgu. Od 1840 r. aż do śmierci związany z Warszawą, początkowo uczył języka polskiego w gimnazjum realnym, następnie w pensji prowadzonej przez żonę, od 1846 r. do emerytury (1859) był profesorem języka i literatury rosyjskiej w warszawskiej Akademii Duchownej. Za osiągnięcia zawodowe został odznaczony medalem św. Stanisława kl. II. Autor gramatyki szkolnej, podręcznika języka polskiego dla Rosjan, jego teksty poświęcone językowi były publikowane w prasie warszawskiej.

• Tomasz Kurhanowicz, [w:] Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego, Seria A, 2014.