Henryk Karol Gaertner

Inteligenckie (pochodził z krakowskiej rodziny prawniczej).

Polonista, absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. Habilitował się z historii literatury polskiej (1922) i języka polskiego (1925) na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Od 1915 roku uczył w gimnazjum. Następnie został zastępcą profesora (1919), potem profesorem nadzwyczajnym (1923) na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, od roku 1926 był profesorem języka polskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Członek Towarzystwa Naukowego we Lwowie. Przedmiot jego zainteresowań naukowych stanowiło: piśmiennictwo staropolskie, historia języka polskiego, stylistyka, współczesna polszczyzna i dydaktyka.

• Zygmunt Rysiewicz, Gaertner Henryk, [w:] Polski słownik biograficzny, t. 7, Kraków 1948–1958, s. 205–207.
• Stanisław Szober, Ś.p. prof. Henryk Gaertner, „Poradnik Językowy”, 1935, z. 5, s. 104–106.
• Stanisław Urbańczyk, Gaertner Henryk, [w:] Encyklopedia wiedzy o języku polskim, Wrocław 1978, s. 96.