Jan Nepomucen Deszkiewicz

Szlacheckie (herb Pogonia); syn Franciszka Kundzicza.

Skończył gimnazjum w 1816 r., studiował teologię na Uniwersytecie Wileńskim, ukończył również seminarium duchowne.

Około roku 1830 był proboszczem i dziekanem w Oszmianie. Uczestniczył w powstaniu listopadowym, po jego upadku schronił się się w Galicji, stan duchowny zmienił na cywilny. Początkowo pracował we Lwowie w bibliotece Ossolińskich, potem w Łańcucie: był bibliotekarzem ordynacji Potockich i nauczycielem dzieci hrabiego Alfreda Potockiego. Jako Deszkiewicz publikował prace o języku polskim, pisał wiersze i utwory dramatyczne. Od 1849 r. był członkiem Towarzystwa Naukowego Krakowskiego. Literacką spuściznę podarował Bibliotece Uniwersytetu Jagiellońskiego.

• Jan Nepomucen Deszkiewicz, [w:] Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego, Seria B, 2018.