Jan Kazimierz Króliński

Chłopskie; syn Grzegorza Denesa i Marii Horab. Swoje utwory publikował pod nazwiskiem Króliński.

Samouk, zdał w Mościskach w 1984 r. egzamin z 4 klas szkoły podstawowej, dokształcał się w czasie służby wojskowej. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w 1902 r. Studiował jako wolny słuchacz filozofię na Uniwersytecie Lwowskim (1902–1903).

Pracę w szkolnictwie rozpoczął w roku 1902; uczył historii, języka polskiego, później pedagogiki w szkołach lwowskich. Współpracował z czasopismami lwowskimi, parał się twórczością literacką. Z uznaniem spotkały się jego prace popularyzatorskie i podręczniki szkolne. Przedmiotem jego zainteresowań były: historia Polski, gramatyka języka polskiego i pisownia polska, dydaktyka i pedagogika oraz literatura dla dzieci i młodzieży.

• Stanisław Garztecki, Króliński Kazimierz, [w:] Polski słownik biograficzny, t. 15, Wrocław 1970, s. 381–382.
• Jolanta Szablicka-Żak, Króliński Kazimierz, [w:] Słownik biograficzny polskiej historii wychowania, red. Andrzej Meissner, Władysława Szulakiewicz, Toruń 2008, s. 415–418.