Adam Antoni Kryński

Wywodził się z rodu Kryńskich (herb Przegonia) z Krynek.

Ukończył Gimnazjum Realne w Warszawie. Studiował w Szkole Głównej Warszawskiej na Wydziale Matematyczno-Fizycznym (1862–1866) i Filologiczno-Historycznym (1866–1869). W 1869 r. uzyskał tytuł magistra. Od roku 1869 do 1870 przebywał w Lipsku, gdzie studiował slawistykę i języki klasyczne.

Przez ponad 30 lat pracował jako nauczyciel greki, łaciny, języka francuskiego w warszawskich szkołach średnich. W roku 1908 objął – po Antonim Kalinie – katedrę filologii słowiańskiej na Uniwersytecie Lwowskim. W latach 1915–1919 był kierownikiem katedry filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Zajęcia prowadził do 87 roku życia. W roku 1884 z jego inicjatywy powstały „Prace Filologiczne”. W latach 1900–1927 pracował nad Słownikiem języka polskiego. Przedmiotem jego zainteresowań badawczych była historia języka polskiego, dialektologia i poprawność językowa. Jego Gramatyka języka polskiego została w 1900 r. nagrodzona przez Akademię Umiejętności w konkursie im. Lindego. Był członkiem Akademii Umiejętności, współtworzył Towarzystwo Naukowe Warszawskie, był współzałożycielem Towarzystwa Poprawności Języka Polskiego (1929).

• Adam Antoni Kryński, [w:] Dawne ortografie, gramatyki i podręczniki języka polskiego, Seria A, 2014.