Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wykrzyknik część mowy

Język: polski
EJO 1999, 644 Definicja współczesna

Wykrzykniki. Wyrazy, które różnią się od wszystkich pozostałych tym, że w zasadzie nie wchodzą w związki syntaktyczne z innymi wyrazami, lecz używane są w funkcji wypowiedzeń, np. Pfe! Hej! Och! [...].

Cytaty

Wykrzyknik jest to wyraz, przez który oddajemy uczucia radości, smutku, boleści, żalu, przestrachu, obrzydzenia, wstrętu, gniewu, podziwienia, lub też naśladowania przyrodzonego dźwięku, głosu, szelestu. Wykrzyknik nie należy do zdania, lecz niejako zastępuje całe zdanie, niedomówione z powodu gwałtownego uczucia [...].

Wykrzykniki są to wyrazy, które w sobie żadnego właściwego wyobrażenia nie zawierają, tylko służą do oddania uczucia, radości, smutku, żalu, zdumienia, przestrachu, szyderstwa, niecierpliwości i gniewu. [...] O tych wykrzyknikach pamiętać potrzeba, że się nie odmieniają i niczem nie rządzą, a chociaż ich w mowie używamy, nie wiążemy ich jednak żadnym węzłem z całą budową zdania.

Gdy ci ból dokuczy, wykrzykniesz nieraz: ach! Gdy wołasz na kogo, wykrzykniesz nieraz: hej! Dziwiąc się, wykrzykniesz nieraz: o!

Wyrazów tych albo raczej głosów, używamy tylko przy silniejszych uczuciach, a że je wymawiamy zwykle silniej, jakby wykrzykując, nazwano je przeto wykrzyknikami.