przypadek drugi fleksja, = dopełniacz

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Ant/1788
• Szum/1809
• Gddk/1816
• Mucz/1825
• Rozp./1830
• Rew/1845
• Such/1849
• Ryk/1850
• Kurh/1852
• Szt/1854
• Morz/1857
• Malin/1869–1870
• Kam/1870
• Lerc/1877
• Malecz/1882
• Oż/1883
• KarłT/1885
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Król/1907
• Lor/1907
• Kon/1920
• ZwO/1924

W zakończeniu na „ów” 2 p. l. m. rzecz. męskich: synów, domów, krajów, mowców, ojców (dom), Wojciechów (las).

W 2 przyp. l. m. rzeczowników żeńskich na a i nijakich na e: broda - bród [...] pole - pól i t. d.

u w końcówkach mają w II. przyp. l. p. r. m. rzeczowniki [...] umysłowe, nazwy pojęć oderwanych, jak np. umysłu, rozumu, talentu, przypadku, gniewu, żalu itp.

W II. p. l. p. i l. mn. rzecz. r. ż. na ja mają końcówki ji: tej kolonji i tych kolonji itd.

Przypadek 2-gi tworzy się za pomocą przyimka de, który oznacza też to, co polskie od (od kogo?), z (czego?), (o kim?); na prz.: o livro de João — książka Jana; a vida de Christo — życie Chrystusa; [...].