Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

odmiana przymiotnikowa

Język: polski
Ewolucja terminu

Odmiana przymiotnikowa, w której końcówki są wykładnikami kategorii przypadka, liczby i rodzaju, obejmuje przymiotniki (w szerokim rozumieniu terminu). [EJP1991, 53]

Cytaty

Jes/1886, s. 102 Definicja

Przymiotniki mają swoję własną, całkiem odrębną odmianę, niepodobną zgoła do odmian rzeczownikowych, i tak: dobry, a, e, ma w przypadku II-gim dobr-ego, dobr-ej, dobr-ego, — w przyp. III-cim dobr-emu, dobr-ej, dobr-emu... itd. Zowiemy ją też przeto odmianą przymiotnikową.

Jes/1886, s. 105

Z pomiędzy przypadków dzisiejszéj odmiany przymiotnikowéj zasługuje na uwagę przede wszystkiem Narzędnik i Miejscownik liczb. pojed. na rodz. męski i nijaki, tudzież Narzędnik liczby mnogiéj na rodzaj żeński i nijaki oraz na męski w rzeczownikach nieosobowych.