Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

forma osobowa (rzeczownika)

Język: polski

Cytaty

W liczbie mnogiéj nie rozróżniamy rodzajów, lecz dwie formy, tj. formę osobową i formę rzeczową. Formę osobową mają wszystkie rzeczowniki osobowe rodzaju męskiego. Formę rzeczową mają wszystkie rzeczowniki osobowe żeńskie i nijakie, jako też wszystkie rzeczowe i zwierzęce. Niektóre rzeczowniki osobowe męskie mogą wyjątkowo także przyjąć formę rzeczową, jeżeli o nich z obojętnością, pogardą lub lekceważeniem mówimy. Forma osobowa kończy się na i i owie, u niektórych rzeczowników także na y, np. panowie, anieli, aniołowie, królowie, żacy. Rzeczowa zaś na y, ę, np. chłopy, króle, anioły.

W liczbie mnogiéj nie rozróżniamy rodzajów w przymiotnikach, lecz tylko dwie formy: formę osobową i formę rzeczową. Formę osobową kładziemy tylko przy rzeczownikach osobowo-męskich, przy wszystkich zaś innych rzeczownikach, tj. przy męskich rzeczowych, wszystkich żeńskich i nijakich kładziemy formę rzeczową, np. dobrzy panowie, waleczni żołnierzy, sprawiedliwi sędziowie, cnotliwi mężowie; lecz dobre panie, grzeczne dzieci, ładne konie, wysokie wieże, urodzajne pola.