terminów gramatycznych online
cudzysłów
Geneza: pol. cudze słowa
Cudzysłów (supozycja, łac. suppositio). Znak graficzny ("...",<<...>>) - zaliczany z praktycznych względów do znaków przestankowych - używany do wskazywania, że zapisane pomiędzy obiema jego częściami elementy tekstowe są nazwami elementów jęz. złożonych z takich samych jednostek podstawowych, jak poza nim, czyli najczęściej do przytaczania słów.
Cytaty
Wszystkie znaki pisarskie na trzy klassy podzielić możemy:
1.na znaki uczucia (affektu): wykrzyknik (!) i znak zapytania (?).
2.na znaki rozłącznych wyobrażeń: przecinek (,), średnik (;), dwukropek (:) kropka (.) znaki opuszczonych wyrazów (:::::) nawias ( ) znak rozłączny (-) znaki innéj osoby mówiącej (=||).
3.na znaki wskazujące przypadkową okoliczność: łącznik (-) apostrof (‘) czyli wyrzutnik, cudzysłów („ “).
("") Cudzysłów. Znaku tego używamy wtenczas, kiedy przytaczamy wyrazy innej osoby. Jedna część jego zaczyna, druga kończy przytoczone wyrazy […].
Cudzysłów oznacza, że wyrazy nim zamknięte nie są nasze lecz innej osoby, a my je tylko dosłownie i w tem samem brzmieniu powtarzamy. Cudzysłów kładzie się, gdy oznaczyć chcemy, że się cudze słowa przytacza. Cudzysłów kładzie się na początku i na końcu przytoczonej mowy, np. Chrystus powiedział: "Kochaj Boga nadewszystko, a bliźniego jak siebie samego; albowiem na tem zawisł Zakon i Prorocy."