terminów gramatycznych online
zgłoskotwórczość
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Głosownia: Gaert/1927
- Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
- Słownik, tom X (Wyg-Ż): Dor/1958–1969
Cytaty
Pomijając najrozmaitsze zależne i niezależne wahania w sile wargowości i stosunku zgłoskotwórczości do niezgłoskotwórczości, określić go można jako oe ̯lub u ̯o.
O ile chodzi o ustaloną już grupę i + j + vocalis, to wahania w zgłoskotwórczości głoski i są, jak wykazują wszystkie języki, zrozumiałe. Działa tu fizjologiczny moment indywidualny, tempo mowy, a także konfiguracja otoczenia.
Zasadą jej jest, by każda głoska była wyrażona tylko jedną literą, przy czem używa się następujących znaków rozróżniających: [...]
˳ kółko pod literą (r̥, l̥) — zgłoskotwórczość głoski.
Zgłoskotwórczość ż V, blm jęz. rzecz. od zgłoskotwórczy: Tylko w pewnych sprzyjających warunkach [...] jery zachowywały zgłoskotwórczość, czyli funkcjonowały jako samogłoski. Gram. hist. 112.