Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zdanie poboczne

Język: polski
Definicja współczesna

Zob. zdanie podrzędne

Cytaty

[…] To zaś zdanie, które samo przez się całkowitéj myśli nie wyraża, stanowi rozwinięcie jakiéj szczególnéj części zdania głównego i tylko razem z niém może być zrozumianém, nazywa się poboczném, podrzędném […].

[…] Zdanie główne razem z jedném lub kilku pobocznemi nazywa się złożoném […].

Zdanie poboczne oddziela się od głównego przecinkiem, a w środku kładzie się między przecinkami […].

Takie więc zdania, które służą do uzupełnienia myśli zdań innych, a same przez się żadnéj samoistnej i jasnéj myśli nie dają, nazywamy zdaniami pobocznemi (zależnemi albo podrzędnemi); tamte zaś od któ­rych one zależą, zdaniami głównemi.

Formy na ąc, dziś nieodmienne, niosąc, siedząc, czytając ,... używają się przysłówkowo (to jest bez różnicy rodzajów i liczb) w zdaniach pobocznych dla wyrażenia czynności współczesnej z czynnością zdania głównego: np. słucham mowy stojąc.