Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

proparoxýnein (proparoxýnō)

Hasło w cytatach: proparoxýnō
Język: grecki
Dział: Prozodia (współcześnie)
Definicja współczesna

akcentować na 3. syl. od końca

Cytaty

Nátężánie, nátężenie, Contentio vocis Cic.| Intensio vel intentio vocis Quintil. ἡ τάσις [hē tásis], ἐπίτασις [epítasis], διάτασις [diátasis], [ἰ]ναία [inaίa], ἐντονία τῆς φωνῆς [entonía tês phōnês]: ὁ τόνος [ho tónos].

Nátężánie, podnoszenie z przedłużániem sylab w mowie, w słowiech. Tŏnus, tĕnor, tonor priscè, ὁ τόνος [ho tónos], accentus, προσῳδία [prosōidía]. Quintil. Diomed. Notae vocis, accentiuncŭlae, mŏdĕrāmenta, vōcŭlātiōnes Gelli. Sŏnus vocis Cic. Etribus (vocis) sonis, inflexo, acuto, gravi, tanta & tam suavis varietas. Idem, Sonus pronuntiandi. quem alii accentum vocant quasi przyśpiewánie. Vocalior sonus Gelli. | παροξύνω τὸ ῥῆμα [paroxýnō tò rhêma], tonum in penultima colloco, quae pronuntiatio Polonorum est, qui solam penultimam in vocibus Polonicis attollunt, de peregrinis ego idem sentio, alij variant, προπαροξύνω τὁ ῥῆμα [proparoxýnō tò rhêma], tonum in tertia à fine syllaba pono.