Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

plurale tantum

Hasło w cytatach: pluralia tantum, pluralis tantum
Język: polski, łaciński
Dział: Fleksja, Morfologia (współcześnie)
  • Część druga prawideł gramatycznych, czyli odmiennia: Szum/1809
  • Dodatek. Projekt ortografii polskiej w podręcznikach szkolnych: Uchw.AU/1891
  • Fleksja czyli nauka o odmianach: Kr/1897
  • Fleksja czyli nauka o odmianach, albo odmiennia: Kr/1917
  • Słowniczek: Gaert/1927
EJO 1999, 438 Definicja współczesna

Plurale tantum. Rzeczownik o defektywnym paradygmacie fleksyjnym mający tylko formy liczby mnogiej, np. pol. drzwi, nosze, fusy.

Cytaty

O Imionach, które się tylko w liczbie mnogiej używają.

(Pluralis tantum.)

Przy pluraliach tantum niepewnego rodzaju emi: temi grabiami.

Dzisiaj dopełniacz licz. mn. równy osnowie deklinacyjnej mają tylko rzeczowniki zakończone w mianowniku liczby pojed. na -an-in, tracąc przy tym przyrostek -in; np. dworzan-in dworzan, [...] oraz nazwy krajów używane tylko w liczbie mnogiej (pluralia tantum), jak : Czechy - Czech.

Rzeczowniki o liczbie mnogiej. § 261. W języku polskim, podobnie jak w innych słowiańskich, są pewne rzeczowniki, używane tylko w liczbie mnogiej (pluralia tantum), jak np. dzieje, urodziny, drzwi, usta, wrota itd.

Pluralia tantum, rzeczowniki, używane tylko w liczbie mnogiej, np. drzwi.