Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

plurale tantum

Język: polski, łaciński
EJO 1999, 438 Definicja współczesna

Plurale tantum. Rzeczownik o defektywnym paradygmacie fleksyjnym mający tylko formy liczby mnogiej, np. pol. drzwi, nosze, fusy.

Cytaty

Kr/1897, s. 64 Definicja

Dzisiaj dopełniacz licz. mn. równy osnowie deklinacyjnej mają tylko rzeczowniki zakończone w mianowniku liczby pojed. na -an-in, tracąc przy tym przyrostek -in; np. dworzan-in dworzan, [...] oraz nazwy krajów używane tylko w liczbie mnogiej (pluralia tantum), jak : Czechy - Czech.