Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

*adwerbium

Hasło w cytatach: adwerbium
Język: polski
Geneza: łac. adverbium
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • Słownik: Kor/1961

Cytaty

Tutaj [w gramatyce Cellariusa] zwracają uwagę tylko, aczkolwiek zapożyczone, neologizmy: pronomen — pronomen, verbum — werbum, adverbium — adwerbium.

Trochę rodzimych terminów gramatycznych zawiera jeszcze podręcznik S. Konarskiego [...]

Nomen substantivum proprium — imię, nomen (s. 8) [...], verbum — werbum, adverbium — adwerbium (s. 9—10), praepositio — prepozycyja (s. 4).

Przytoczone argumenty przeciw rodzimej terminologii nie na wiele się jednak zdały, Znaleźć ją można i w gramatyce łaciny F. Fookowitza [...]

Nomen substantivum proprium — imię substantyw, (s. 16), właściwe [...], verbum — werbum (s. 146), adverbium — adwerbium.

Polska terminologia wdarła się mianowicie nawet do podręcznika języka francuskiego z 1766 r. przeznaczonego dla szkół jezuickich [...]

Nomen substantivum proprium — imię substantyw, istotne (s. 98-99), właściwe [...], verbum — słowo, werbum (s. 34), adverbium — przysłowie, adwerbium.

Adverbium cf. przysłowie, adwerbium, przysłówek, okoliczniak, miot, dosprawian.

Adwerbium 25, 26, 33, 38.