Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska zębowa

Język: polski
Geneza: kalka łac. consonans dentalis
Definicja współczesna

zob. spółgłoska przedniojęzykowa

Cytaty

Spółgłoski dzielą się podług rozmaitości narzędzi, jak je organ mowy ułożył do ich wyrobienia, na cztery rodzaje: językowe, podniebieniowe, zębowe i wargowe. (…) Zębowe wyrobiły się przez wprowadzenie głosu gardłowego w ścieśnioną naciskiem języka przestrzeń pod zęby, skąd przepuszczany po zębach wydaje dźwięk ostry mniéj więcéj syczący, lub szumiący, a takiemi są: d, dz, dź, dż, ł, c, ć, cz, s, ś, sz, z, ź, ż, r, rz.

1.Pierwszy podział spółgłosek podług organów artykulacyi („narzędzi mownych"):

a). Wargowe: p, b, — f, w.

b). [Spółgłoski] Zębowe: t, d,— s, z — c, dz — ł, n (nazywają się one także: językowo- zębowe).

c) . Gardłowe k, g — ch, h.

d). Podniebienne cz, dż — sz, ż — r, rz; ć, dź — ś, f — j, l, ń.

Przy wymawianiu zaś językowych, odróżniając trzy główne położenia języka, będziemy mieli: a) przednio-językowe, zwane [spółgłoskami] zębowemi: t, d, c, dz, s, z, ł, l, r, n.