Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen substantivum anomalum

Język: łaciński

Cytaty

De ce même verbe on a un autre nom substantif hétéroclite. Nom. amatum, (gen. manque), Dat. amatu, au lieu d'amatui. Ac. amatum, Abl. amatu, qu'on appelle communement supin. Si à l'Abl. on ajoute la sillabe rus on a le participe en rus, amaturus, amatura, amaturum.

[...]

Od tego słowa pochodzi także inne nomen substantivum anomalum, Nom. amatum, Gen. niema, Dat. amatu (zamiast amatui), Acc. amatum, Abl. amatu, ktore pospolicie zowią Supinum. Jeżeli do ablativum przyda się syllaba rus, będzie participium na rus, amatu, amaturus, amatura, amaturum.