Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czasownik verbum

Język: polski
Geneza: od rzecz. czas
EJO 1999, s. 97 Definicja współczesna

Czasownik. Leksem o prymarnej funkcji predykatywnej, a więc stanowiący w zdaniu jego człon główny (konstytutywny) - orzeczenie.

Cytaty

Rozp./1830, s. 433

Czasowniki, którym w piérwszéj osobie, w liczbie mnogiéj, w czasie teraźniejszym, powszechnie dajemy zakończenie imy (nosimy, słyszymy), zdaniem Brodzińskiego, należałoby kończyć na emy[...]

Rozp./1830, s. 567

CZASOWNIKI; nieustalenie ich formy: robimy i robiemy, słyszymy i słyszemy, 551; 451.- Porów. 327. Obacz Tryb bezokoliczny, Tryb rozkazujący.

Jes/1886, s. 28

Wyrazy, oznaczające: czynność, stan albo byt osób, lub rzeczy czyli przedmiotów, nazywają się słowami. Ponieważ słowa odmieniają się, jak to zaraz zobaczymy przez czasy, więc zowią się także czasownikami.

Jes/1886, s. 36

Podobnież ma się rzecz z czynnościami (czyli czasownikami) wszystkich zdań następnych.