terminów gramatycznych online
czasownik verbum
Geneza: od rzecz. czas
Czasownik. Leksem o prymarnej funkcji predykatywnej, a więc stanowiący w zdaniu jego człon główny (konstytutywny) - orzeczenie.
Cytaty
Czasownik jest to słowo, które oznacza objaw przedmiotu w pewnym czasie; np. być, orać, kopać itd.
Najłatwiéj poznać Czasowniki po tém, że z Zaimkami osobistémi ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni, one uginać się dają; np. Słuchać jest Czasownik, bo można mówić: ja słucham, ty słuchasz, on słucha, my słuchamy, wy słuchacie, oni słuchają.
Klasyczna doktryna gramatykalna czasownik nazywa słowem, wiernie tłumacząc verbum. U nas słowo znaczy wszelki wyraz ustny. A że Łacinnicy lub Francuzi nie mogli utworzyć osobnego wyrazu technicznego, nie idzie za tém, abyśmy ich naśladowali.
Otóż słowa: jest (być), leżała (leżéć), będzie czytał (czytać), które wyrażają objaw przedmiotów, w pewnym czasie, nazywają się Czasownikami.
Imiesłów [...] czynny i nijaki od Czków nijakich.
Wyrazy, oznaczające: czynność, stan albo byt osób, lub rzeczy czyli przedmiotów, nazywają się słowami. Ponieważ słowa odmieniają się, jak to zaraz zobaczymy przez czasy, więc zowią się także czasownikami.
Podobnież ma się rzecz z czynnościami (czyli czasownikami) wszystkich zdań następnych.