terminów gramatycznych online
imię pospolite obce
Język: polski
Cytaty
[...] Jak sobie postępujemy z obcemi imionami własnemi, tak też z pospolitemi: odmieniamy je, jeżeli mają końcówkę podobną do rzeczowników polskich, np. ekwipaż (zaprząg) [...]; jeżeli zaś końcówki ich nie są podobne do końcówek rzeczowników polskich, wtenczas albo odrzuciwszy końcówkę obcą, nadajemy im rodzaj i odmianę polską, np. evangelium=ewanielja, ewanielji [...] albo też zostawiamy im końcówkę obcą, i używamy ich nieodmiennie, np. kakao, indygo, [...].
[...] Obce imiona pospolite, których w braku swojskich używamy, tudzież obce imiona chrzestne u nas używane, nazywamy przyswojonemi, ponieważ albo zupełnie, albo przynajmniéj zbliżonym sposobem nadaliśmy im brzmienie i odmiany polskie i dlatego je także według wymawiania naszego piszemy, np. anioł (angelus), krzyż (crux), ołtarz (altare) [...].
§. 834. Imiona pospolite obcego pochodzenia, jako wyrazy prawie zupełnie spolszczone, tak zazwyczaj piszemy, jak wymawiamy, np. gimnazyum, cywilizacya, scena, tragedya, kolacya, warsztat, kwadrat itd.
Natomiast imiona pospolite obcego pochodzenia tak zawsze piszemy, jak je wymawiamy.