terminów gramatycznych online
samogłoska środkowa
Język: polski
- Fonetyka opisowa: Benni/1923
- Głosownia: PolTerm/1921
- IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
- Słowniczek: Gaert/1927
Cytaty
Samogłoska. Samogłoski czyste i nosowe. Samogłoski przednie, środkowe i tylne, samogłoski wysokie, średnie i niskie, samogłoski szerokie i wąskie, samogłoski jasne i pochylone, samogłoski zgłoskotwórcze i niezgłoskotwórcze.
Za punkt wyjścia bierze się położenie obojętne, zajmowane przez język w stanie spoczynku. Wszelkie samogłoski, przy których język musi się cofnąć wstecz z pozycji obojętnej, są tylne; wszelkie, przy których posuwa się ku przodowi z tejże pozycji centralnej, są przednie; wreszcie środkowe samogłoski — to takie, przy których nie wykonywa ruchu poziomego wcale, lecz albo pozostaje w pozycji obojętnej, albo wykonywa ruch jedynie pionowy.
★Samogłoski (pełnogłoski, vocales) dzielą się: [...], b) ze względu na położenie języka: 1) wobec podniebienia: ★wysokie lub ★wąskie i, y, u, ★średnie e, ę, o, ǫ, ★niskie lub ★szerokie a. 2) wobec warg: ★przednie e, ę, y, i, ★środkowe a, ★tylne o, ą, u.
Środkowe, p. samogłoski.
Językoznawcy polscy na zjeździe w roku 1921 uchwalili zrąb terminologii gramatycznej stanowiący pierwszy wyraz jej unifikacji od czasów Kopczyńskiego [...].
Terminologia. Głosownia: głoska (bez)dźwięczna, samogłoska przednia, środkowa, tylna, wysoka, średnia, niska, szeroka, wąska, czysta, jasna, pochylona, (nie)zgłoskotwórcza, ruchoma, dwugłoska, półsamogłoska mocna, słaba [...].