Historical dictionary
of grammatical terms online

bezokolicznik

Language: polski
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Contemporary definition

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Quotations

Kon/1920, p. 53 Definition

Czasowniki: pisać, czytać, liczyć, opowiadać, mówić, modlić się, szanować, pracować, oznaczają czynność, ale nie określają jej bliżej. Z czasowników tych nie poznajemy ani czasu, w którym czynność odbywa się, ani osoby, która działa, ani liczby działających osób, ani ich rodzaju.

Czasowniki, które podają tylko nazwę jakiejś czynności albo stanu, a nie określają ich bliżej, położone są w bezokoliczniku.