Historical dictionary
of grammatical terms online

bezokolicznik

Language: polski
Etymology: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Contemporary definition

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Quotations

Król/1907, p. 6

e w bezokolicznikach patrzeć, myśleć, pisać e (nie y, i), dalej w bezok. odwiedzić, nawiedzić [...]

Król/1907, p. 24

Litera c w bezokoliczniku: biec, ląc, lec, móc, strzec, strzyc i złożone,jak: przebiec, wyląc, ulec, pomóc, zaprząc, przysiąc itp.

Król/1907, p. 24

Osnowy tych słów kończą się na „g”: (bieg-), bezokol. starosł. bieg-ti [...].