Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

bezokolicznik

Język: polski
Geneza: uniwerbizacja określenia "tryb bezokoliczny"
EJP 1991, 29 Definicja współczesna

Bezokolicznik jest formą fleksyjną czasownika nieokreśloną co do kategorii czasu, osoby (oraz liczby 1 rodzaju).

Cytaty

Kr/1897, s. 191

§ 265. Bezokolicznik kończył się pierwotnie przyrostkiem ti (stsłow. ti), który następnie zmienił się na ci, a w końcu, po zniknieniu ostatniej samogłoski i, zostało samo ć.

Lor/1907, s. 58 Definicja

„Pisać" nie wyraża bliżej ani czasu ani sposobu, podając tylko nazwę czynności, jest to tryb bezokoliczny czyli bezokolicznik (modo infinitivo).

Gaert/1927, s. 77

Bezokolicznik, p. czasowniki II 1.

Gaert/1927, s. 81 Definicja

II. Formy słowotwórcze: 1. ★bezokolicznik (infinitivus).