Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

syncope

Język: grecki, łaciński
Geneza: z grec. synkopḗ (συγκοπή) < syn (σύν) + kóptō (κόπτω 'uciąć')

Cytaty

Regularis terminatio casus instrumentalis est ami in omnibus declinationibus, quam tamen pauca nomina retinent, sed in masculinis et neutris syncopen admittunt, ut: přʒyʃʒedł z listy/venit cum litteris pro liʃtami.