1927

Język: polski
Geneza: łac. tonus 'napięcie, dźwięk' < gr. tónos

EJO 1999, 605 Definicja współczesna

Ton. 1. Typ akcentu, którego istotą są zmiany wysokości brzmienia sylaby. Przeciwstawia się akcentowi dynamicznemu, polegającemu na sile artykulacji [...]. Istniał np. w klasycznym jęz. grec. 2. Synonim intonacji.