Historical dictionary
of grammatical terms online
of grammatical terms online
dwukropek
Language:
polski
Quotations
Desz/1846,
p. 455
Definition
Dwukropek jest znakiem nieco dłuższégo odpocznienia: ostatnia zgłoska przed nim krótko się ucina, robi się odpoczynek mały, a następująca po nim zgłoska mocniéj się wybija. I dlatego ten znak pospolicie kładzie się tam, skąd objaśnienie myśli poprzedzającéj, wyliczanie czegoś następuje, lub obce wyrazy przywodzą np. człowieka wartość stanowią: cnota, nauka, skromność i ludzkość.
Po dłuższych zaś i zawilszych zdaniach, w których potrzeba dłuższego nieco wypoczynku i zebrania myśli, kładziemy średnik albo dwukropek. Dwukropek kładzie się mianowicie wtenczas tylko, kiedy następuje zdanie, będące szczególnem wyjaśnieniem albo wnioskiem poprzedniego.
Jes/1886,
p. 171
Definition
( : ) Dwukropek mocniéj niż średnik oddziela od siebie zdania.