Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

brzmienie pojedyncze

Język: polski

Cytaty

Desz/1846, s. 4 Definicja

Ale że to abecadło [rzymskie] było niedostateczne na oddanie brzmień naszych wszystkich, przeto ono w naszym języku następne postaci przyjęło: Brzmienia pojedyńcze: a, ja, ą, ją, b, ḃ, c, ć, cz, d, dz, dź, dż, e, je, é, jé, ę, ję, , f, ḟ, g, h, ch, i , j, k, ł, l, m, ṁ, n, ń, o, jo, ó, jó, p, ṗ, r, rz, rż, s, ś, sz, szcz, t, u, ju, w, ẇ, y, z, ź, ż.

Morz/1857, s. 16

Głoskozbiór języka polskiego powinien wskazywać wszystkie pojedyncze brzmienia, jakie w naszéj mowie odzywają się, przedstawione w osobnych głoskach, jakoby nutach do śpiewu.