Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska głucha

Hasło w cytatach: głuche, głuche spółgłoski
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • Historyczna fonetyka czyli głosownia: Rozw/1923
  • Wzory cząstkowego i ciągłego pisma: SkorM/1828

Cytaty

Jest bardzo ważną rzeczą dla prawideł harmonii mowy, i całkowitéj nauki form, podział liter na przytłumione czyli głuche i na tonujące czyli głośne. Do głuchych należą obiedwie pierwsze spółgłoski, pierwszych piąciu szeregów, łącznie z trzema syczącymi; to jest: श sia, ष sza i स sa; do tonujących zaś wszystkie samogłoski i trzy ostatnie spółgłoski pierwszych piąciu szeregów łącznie z półsamogłoskami i ह h.

Przy akutowej w tych samych warunkach, to jest przy spółgłosce głuchej, wzdłużenia nie ma: sroczka.

§ 94. Z wymienionemi wyżej pod b) nowemi»pierwotnemi« tworami o znaczeniu przeważnie zgrubiałem łączy się po części oboczność dźwięcznych i głuchych spółgłosek w tych samych wyrazach, w jednych wypadkach wywołana kontaminacją (analogją), w innych odziedziczona lub na wzór odziedziczonych oboczności wprowadzana.