tendencja artykulacyjna

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Rozw/1923

Była odziedziczona już z prasł. epoki jakość ö pierwotnego e; ta sama tendencja artykulacyjna objęła większość narzeczy lechickich po silnie spalatalizowanych t d ś ź ń r' l' natomiast po labjalnych, gdzie palatalizacja wykazuje zawsze dążność do przeradzania się w element samodzielny albo do zaniku (wskutek gorszych dla spłynięcia w jednolity twór fonetyczny warunków), a wówczas, można przyjąć, znajdowała się mniej więcej na stopniu ḙ (nie zrobiwszy dalszej ewolucji), była utrzymana wymowa e.