Historical dictionary
of grammatical terms online

celownik przypadek

Language: polski
EJO 1999, 108 Contemporary definition

Dativus (celownik). Przypadek zaliczany w językoznawstwie ie. do konkretnych, wskazujący prymarnie na przedmiot, ku któremu jest skierowana czynność.

Quotations

PolTerm/1921, p. 91

Przypadek: mianownik (nominativus), dopełniacz (genetivus), celownik (dativus), biernik (accusativus), wołacz (vocativus), narzędnik (instrumentalis), miejscownik (locativus).