Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wołacz

Język: polski
EJO 1999, 627 Definicja współczesna

Vocativus (wołacz). Forma rzeczownika używana w funkcji adresatywnej, tj. w funkcji zwracania się do kogoś [...].

Cytaty

Malecz/1882, s. 10 Definicja

W języku polskim jest 7 przypadków, podług siedmiu pytań, które są jednakowe na każdy rodzaj i na każdą liczbę. Przypadek 1. Mianujący: Kto? co? 2. Posiadający: do, od kogo? czego? czyj? 3. Dający: Komu? czemu? 4. Ulegający: Kogo? co? 5. Wołacz albo Wołający! 6. Narzędziowy: Kim? czém? z kim? z czém? 7. Przyimkowy: w, na, o, przy, po, Kim? czém?

Jes/1886, s. 16

Przypadki mają nawet swe nazwy osobne. Nazwy te są: 1. Mianownik. 2. Dopełniacz. 3. Celownik. 4. Biernik. 5. Wołacz. 6. Narzędnik. 7. Miejscownik. Nazw tych używać będziemy w odmianach rzeczowników.