Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

miejscownik przypadek

Język: polski
EJO 1999, 345 Definicja współczesna

Locativus (miejscownik). Termin używany przede wszystkim w odniesieniu do jęz. ie. na oznaczenie przypadku wyrażającego, najogólniej, miejsce rozumiane w sensie statycznym, tzn. bez implikacji ruchu.

Cytaty

Rew/1845, s. 125

Zostawiam każdemu swobodę nazwy, jak kto chce, może go mianować: już 7ym, już przyimkowym, już miejscownikiem.

Such/1849, s. 32 Definicja

7my przypadek nazywa się: Miejscownik, a kładzie się po pięciu Przyimkach: w, o, po, na, przy, na pytania: w kim? w czém? o kim? o czém? itp.

Such/1849, s. 33

Isza odmiana. P. ma końcówkę: -a (dawniejsza -u). C i Mj. ma końcówkę: -u. N. ma końcówkę: -em.