Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

miejscownik przypadek

Język: polski
EJO 1999, 345 Definicja współczesna

Locativus (miejscownik). Termin używany przede wszystkim w odniesieniu do jęz. ie. na oznaczenie przypadku wyrażającego, najogólniej, miejsce rozumiane w sensie statycznym, tzn. bez implikacji ruchu.

Cytaty

Rew/1845, s. 125

Zostawiam każdemu swobodę nazwy, jak kto chce, może go mianować: już 7ym, już przyimkowym, już miejscownikiem.

PolTerm/1921, s. 91

Przypadek: mianownik (nominativus), dopełniacz (genetivus), celownik (dativus), biernik (accusativus), wołacz (vocativus), narzędnik (instrumentalis), miejscownik (locativus).