odpodniebienniać się, odpodniebiennić się

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Dor/1958–1969

Odpodniebiennić dk VIa, -ony — odpodniebienniać ndk l, -any jęz. «spowodować zanik palatalności głosek, zwłaszcza spółgłosek; depalatalizować». odpodniebiennić się — odpodniebienniać się «stać się niepalatalnym»: [w Prusach Wschodnich] wargowe p', b', m', wydzieliwszy podniebienność w postaci następujących po nich ś ź ń, same się odpodniebienniły. NITSCH Wyb. III, s. 349.

Odpodniebiennić dk VIa, -ony — odpodniebienniać ndk l, -any jęz. «spowodować zanik palatalności głosek, zwłaszcza spółgłosek; depalatalizować». odpodniebiennić się — odpodniebienniać się «stać się niepalatalnym»: [w Prusach Wschodnich] wargowe p', b', m', wydzieliwszy podniebienność w postaci następujących po nich ś ź ń, same się odpodniebienniły. NITSCH Wyb. III, s. 349.