Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

znamionowanie kreskowanie

Język: polski
Dział: Ortografia (współcześnie)
  • Nauka XII. O błędach w wymawianiu i pisaniu: Sier/1838
  • O samogłoskach. O znamionach nad samogłoskami (W. Szwejkowski): Rozp/1830
  • O sposobie pisania nazwisk cudzoziemskich (J. Mroziński): Rozp/1830
  • Przypisy do rozdziału I: Kop/1785
  • Spis rzeczy i wyrazów: Rozp/1830

Cytaty

z wyszczególniéniá czégo, wnoszę konieczną potrzebę Znamionowaniá czyli z Akcentowaniá Głosek Polskich.

Ile łatwości znaleźliśmy w usprawiedliwieniu znamionowania samogłosek é, ó, tyle nadaremnie straciliśmy pracy w szukaniu powodów do znamionowania samogłoski a.

Zwyczaj powszechny oddawna już odrzucił znamionowanie samogłoski a, do rozróżnienia w wymowie prawie niepodobne, dla wdzięku języka niekorzystne.

ZNAMIONA nad samogłoskami; powody znamionowania samogłosek, 12, 19 do 21, 34, 46, 387. [...]

Częsty błąd zachodzi, albo w niepotrzebném znamionowaniu o, e, albo w opuszczaniu znamienia nad temi samogłoskami, albo w samémże ich wymawianiu.

Pogrzéb, śmiéch, źle jest wymawiać zbyt ściśnionemi usty, jak gdyby było pogrzyb, śmich, przeciwko zwyczajowi przyjętemu; lepiéj już nie zważając na przyczynę grammatyczną znamionowania e w tych dwóch wyrazach, pisać je przez e bez znamienia, bo Grammatyka idzie za zwyczajem przyjętym, i w wielu względach na nim się zasadza.