Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen patronimicum

Język: łaciński
Geneza: łac. śred. (nomen) patronymicum '(imię) odojcowskie' < gr. patrōnymikós 'biorący imię od ojca'
EJO 1999, 427 Definicja współczesna

Patronimikon. Imię (nazwa) własne utworzone od imienia ojca lub przodka.

Cytaty

Mora/1592, s. 126 H7v [130] (126 H7v [130]-127 H8r [131] Definicja

Quae Nomina appellantur Patronymica? Quae gentem et originem significant, et plerumque a nominibus parentum deducuntur, notantque sui primitivi filium vel nepotem, filiam vel neptem: Ut, Priamides, [id est, Hector, Priami Troianorum Regis filius.] Sic Priamis, [Filia vel neptis, Wnuczká Pryámowá.]

[Które imiona nazywane są patronimicznymi? Te, które oznaczają ród i pochodzenie, i zazwyczaj są wyprowadzane od imion rodziców, i oznaczają utworzoną od tej nazwy pierwotnej nazwę syna lub wnuka, córki lub wnuczki, np. Priamides (to jest Hektor, syn Priama, króla Trojan), Priamis (córka lub wnuczka Priama).]