Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
augment
Język:
polski
Geneza: niem. Augment (< łac. augmentum) z łac. augmentum 'przyrost'
Geneza: niem. Augment (< łac. augmentum) z łac. augmentum 'przyrost'
Dział:
Morfologia (współcześnie)
Więcej...
- Słownik, tom I (A-C): Dor/1958–1969
EJO 1999, 68
Definicja współczesna
Augment. W językoznawstwie ie. prefiks, który w wielu jęz. ie., np. w sanskr., grec., służył do tworzeniu form czasu przeszłego, por. np. sanskr. imperf. a-da-dā-t (z reduplikacją rdzenia 'dawał’ [...]. Z pochodzenia a. był najprawdopodobniej przysłówkiem wyrażającym przeszłość (typu pol. przedtem, dawno).
Cytaty
Dor/1958–1969,
t. I, s. 248
Definicja
Augment m IV, D. -u, Ms. -ncie jęz. «samogłoska dodawana przed tematem czasownika w formach czasu przeszłego»: Tak rozmawiały ze sobą dwie dusze ponad owadzim zgiełkiem sali szkolnej, w trzasku słów greckich, które pękały jak łupiny orzechów, aby ukazać swój jędrny miąższ, wydobyty spod przyrostków, spójek, augmentów. PAR. Niebo 161. <łc. augmentum = powiększenie, przyrost>.