Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

nomen proprium

Język: łaciński

Cytaty

Cell/1725, s. 4 Definicja

[Nomen] Substantivum tákoż jest álbo Proprium, własne, jákowej rzeczy Imię, jáko, Petrus, Maria, Cracovia. Albo Appellativum, innym wielom spolne, jáko: Homo, Człowiek, Urbs, miásto.

Cell/1725, s. 15 (15-16)

Jednákże Epitheta, ex propriis Nominibus pochodzące, tákoż Greckie Imioná, zátrzymują, IE, jáko to Delie. Olmie.

Don/1795, s. [6] Definicja

Nomen substantivum est duplex, imię istotne jest dwojakie: proprium, własne, ut Cracovia, jako Krakow, appellativum, ut Regnum, pospolite jako Krolestwo.