Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus

Język: łaciński

Cytaty

DonCul/1560, s. [23], [24] Definicja

CASUS. Spadek. Casus nominum quot sunt? Sex. Qui? Nominativus, genitivus, dativus, accusativus, vocativus, et ablativus. Per hos enim casus, omnium generum nomina, pronomina, participia declinantur.

Quid est casus? Est gradus declinationis, vel finalis variatio dictionum.

[Ile jest przypadków imion? Sześć. Jakie? Mianownik, dopełniacz, celownik, biernik, wołacz i ablatyw. Przez te bowiem przypadki odmieniają się imiona, zaimki i imiesłowy wszystkich rodzajów. Co to jest przypadek? Jest to stopnień deklinacji, albo celowa zmienność słów.]
DonCul/1560, s. [39] Definicja

Quid est casus? Est motus casualiu[m], qui maxime fit in fine.

[Co to jest przypadek? Jest to ruch przypadkowych [słów], który ma miejsce przede wszystkim na końcu [słowa].]
DonCul/1560, s. [68] Definicja

Casus participiorum quot sunt? Sex. Qui? Nominativus ut hic et haec et hoc legens. Genitivus ut huius legentis. Dativus ut huic legenti. Accusativus ut hunc et hanc legentem et hoc legens. Vocativus ut o legens. Ablativus ut ab hoc et ab hac et ab hoc legente vel legenti.

Desz/1846, s. 12

Kto zastanowi się nad znaczeniem wyrazów przypadek i spadek (casus) w znaczeniu grammatycznych odmian końcowych w imionach; ten zapewne uzna ich niedorzeczność tym większa: że i co innego oznaczają.