Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus

Język: łaciński

Cytaty

Mora/1592, s. 68 E2v [72] Definicja

Quid est Casus? Est terminationis [id est, novissimae syllabae in declinando] variatio, seu mutatio: Ut, Puer, pueri, puero, etc. chłopiec, dziecię, dziecięcia, dziecięciu.

[Co to jest przypadek? To wymiana czy też zmiana końcówki (to jest ostatniej sylaby w deklinacji).]
Mora/1592, s. 70 E3v [74]

Unde dicti sunt Casus? A cadendo, quod subinde ex alia terminatione in aliam cadunt. [Nominativus tamen, quia a nullo cadit, improprie sic dici videtur.].

[Dlaczego są nazywane "przypadkami"? Od spadania (łac. "cadere"), ponieważ często z jednego zakończenia spadają w inne. [Wydaje się jednak, że mianownik jest tak nazywany niesłusznie, ponieważ z niczego nie spada].]