Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

casus nominativus

Język: łaciński
Geneza: od nominare 'nazywać'
EJO 1999, 397 Definicja współczesna

Przypadek gramatyczny, który prymarnie występuje w funkcji podmiotu, sekundarnie także w innych funkcjach (orzecznika, apozycji).

Cytaty

Gddk/1816, s. [217]

Nominativus. [Przypadek] Pierwszy.