Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

spółgłoska przybierająca

Język: polski

Cytaty

Morz/1857, s. 55 Definicja

Przy odmianach istotnika w stanowisku jego własném, wyraz zachowuje się w całości, aż do ostatniéj spółgłoski, którą nazwać wypada spółgłoską przybierającą dlatego, że za nią idzie nowa przybierana do niéj końcówka, skutkująca odmianę potrzebną — przy zachowaniu reszty wyrazu w stanie piérwotnym.