Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

modus infinitivus

Język: łaciński
EJO 1999, s. 254 Definicja współczesna

Forma czasownika charakteryzująca się brakiem wykładników akomodacji podstawy do podmiotu, czyli pozbawiona kategorii osoby, liczby i rodzaju, a także wykładników kategorii ogólnozdaniowych czasu i trybu

Cytaty

Mora/1592, s. 169 L5r [173] Definicja

Quid est [Modus] Infinitivus? Qui neque numeros neque personas definit, sed omnes una voce profert, et aliis modis additur, ut perfectum et plenum aliquid significet, Ut: Docere, [Uczyć.], Item, Iubeo te salvere. Cupio literas discere.

[Co to jest bezokolicznik? To taki, które nie określa liczb ani osób, lecz wszystkie wyraża jednym słowem, i jest dodawany do innych trybów, aby w pełni coś wyrazić, np. "docere" ('nauczać'), "Iubeo te salvere" ('Pozdrawiam cię'), "Cupio literas discere' ('Chcę uczyć się literatury').]