Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

podniebienie

Język: polski

Cytaty

D. Brzmi dotykająć końcem języka podniebienia, czego żywy chyba głos nauczyciela nauczy.

T. Brzmi końcem języka lżéj podniebienia dotykając niż kiedy się wymawia d ale to z głosu chyba żywégo wyrozumie się.

Brzmienia spółgłosek l, r, nie możemy zmieniać na słabe i mocne, bo przy ich wyrabianiu, kanału ust nie zapieramy, ale tylko przykładamy koniec języka do podniebienia.

Kiedy zatem uważam, że przy wydaniu głoski je, język styka się z podniebieniem bliżéj tego miejsca, gdzie wyrabiamy głoski gardłowe.

Spółgłoski, które odbijają się wargą na wardze, lub językiem na podniebieniu, zlać się w jednę głoskę nie mogą, bo odbicie głoski musi ją koniecznie od drugiéj odgrodzić (baba, babka) [...].

Głos ludzki [...] pochodzi z płuc, a urabia się za pomocą ust, krztani, gardła, języka, podniebienia, zębów, warg, nosa i t.d.